Νέες προκλήσεις της Τουρκίας στο Καστελόριζο - 27/4/2012

http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=455190

Αντλία γιά μεταφορά νερού σε υψόμετρο χωρίς κόστος - 27/4/2012

Σε νησιά όπως τα νησιά του συμπλέγματος Καστελλοριζου, είναι σημαντικό να υπάρχει νερό.Είναι όμως εξ ίσου σημαντικό, όταν προκύψει το νερό, να μπορέσει να μεταφερθεί σε υψηλότερα υψόμετρα είτε για καλλιέργειες είτε για ιχθυοκαλλιέργεια, με χαμηλό κόστος. Παρακάτω παρουσιάζεται μιά ενδιαφέρουσα τεχνική λύση.

http://williamsonrampump.co.nz/index.html

ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΠΟ ΄ΤΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ - 26/4/2012

http://tidalenergy.net.au/

Ενέργεια από παλλιροικά ρεύματα - 25/4/2012

ΚΥΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ - ΣΥΝΕΧΕΙΑ - 25/4/2012

Australian Friends of Kastellorizo - giving back to the island of our forebears - 25/4/2012

http://www.kastellorizo.com/customs/

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟΥ - ΚΕΡΝΑ ΜΑΣ - 25/4/2012

μανος χατζιδακις , εξω απο το χρονο - 20/8/1991

ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ - Ο ΤΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ - 24/4/2012

Συνέντευξη Ν.Λυγερού για το Καστελλόριζο 22/6/11

ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ 2010

ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ - Η ΝΕΟΛΑΙΑ - 24/4/2012

Η ΑΕΡΟΠΟΝΙΑ - 23/4/2012

Η αεροπονία είναι η μελλοντική μέθοδος παραγωγής τροφής χωρίς λιπάσματα  και φυτοφάρμακα.
Υπάρχουν πλέον εκατοντάδες συστήματα που είναι εγκατεστημένα παγκοσμίως και εξασφαλίζουν υψηλές αποδόσεις.Στα δύο ανωτέρω βίντεο, φαίνεται πώς αυτά τα συστήματα λειτουργούν.Θα μπορούσαμε να δείξουμε πολλά ακόμα βίντεο με παραγωγικές μονάδες σ΄ολόκληρο τον πλανήτη.

Στο πρώτο βίντεο, φαίνεται ένα σύστημα (κλειστό κύκλωμα  200 τόνων νερού περίπου ) το οποίο είναι σε θέση να παράγει γύρω στα 8 000 κιλά ψάρια  και 80 τόνους λαχανικά τον χρόνο.

Αυτα τα συστήματα θα μελετηθούν σοβαρά από την κίνηση μας με σκοπό, οχι μόνο την αυτονομία του Καστελλόριζου σε λαχανικά, αλλά και την τροφοδσία άλλων νησιών.

ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ - 23/4/2012

Μιά λύση που πρέπει να μελετηθεί γιά το Καστελλόριζο είναι η τεχνολογία της grow fish anywhere γιά ανάπτυξη ιχθυοτροφείων στην στεριά, μακριά από την θάλασσα, που δεν μολύνουν το περιβάλλον, που δεν χρειάζονται ανακύκλωση του νερού και που έχουν φοβερές αποδόσεις (μέσα σε χίλια λίτρα νερού  μπορούν  να παραχθούν  ετησίως  125 κιλά ψάρι !).

http://growfishanywhere.com/

Η ανάγκη ακτοπλοϊκής γραμμής Κύπρου-Καστελόριζου - 23/4/2012

http://www.efylakas.com/archives/12283

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΛΩΤΗ ΜΟΝΑΔΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗΣ - 23/4/2012

Η ΚΥΜΑΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Η ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΦΑΛΑΤΩΣΗ

http://www.sigmahellas.gr/index.php?lang=1&thecatid=3&thesubcatid=423

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ - 22/4/2012

Η κίνηση πολιτών "Πρωτοβουλία Καστελλόριζο" είναι υπό δημιουργία.Δεν είναι ακόμα έτοιμη να δράσει.Δεν επιδιώκει να βρεί μέλη  η χρήματα γιά τον σκοπό της μέσω του Διαδικτύου.

1/Πρέπει αρχικά να καθορίσει επ΄ακριβώς τι θέλει να κάνει γιά το νησί, να κοστολογήσει τα έργα (που θα είναι αποκλειστικά βιώσιμα από οικονομικής άποψης) , και να δεί αν μπορεί να τα υλοποιήσει οικονομικά.
2/Αφού ολοκληρωθεί η πρώτη φάση, πρέπει να συζητήσει τα έργα  με τους κατοίκους ώστε να εξασφαλιστεί η υποστήριξη τους.
3/Η τρίτη φάση, είναι η φάση της δημιουργίας κανόνων διακυβέρνησης γιά την εταιρία που θα συσταθεί.Πρέπει να εξασφαλιστεί μέσω των κατάλληλων οργάνων, η ορθή υλοποίηση , λειτουργία και διαχείριση των έργων.Γιά τον λόγο αυτό, τα όργανα πρέπει να είναι συλλογικά, και θα αποτελούνται από τους λίγους πολίτες της κίνησης που θα καταβάλλουν τα χρήματα γιά τα έργα.Επίσης, θα πρέπει να υπάρχει ένας θεματοφύλακας (τράπεζα ) μέσω του οποίου θα γίνονται όλες οι χρηματικές κινήσεις.
Τέλος θα πρέπει να εξασφαλιστεί ότι όλοι οι πολίτες που θα ενταχθούν στην κίνηση δεν θα επιδιώξουν κέρδος από το ποσό που θα επενδύσουν.Ούτε κάν τόκο.Θα δώσουν κάποια χρήματα, γιά να γίνουν κάποιες επενδύσεις στο νησί που θα επιτρέψουν την οικονομική ανάπτυξη του τόπου, με σεβασμό στο περιβάλλον και την τοπική κοινωνία.Αν οι επενδύσεις πάνε καλά, θα πάρουν πίσω τα χρήματα που κατέβαλλαν αρχικά χωρίς κανένα κέρδος.Αν οι επενδύσεις δεν πάνε καλά, θα χάσουν απλά τα χρήματα τους.
4/ η τέταρτη φάση έχει ως στόχο να συγκεντρώσει φορείς και ιδιώτες πίσω από την πρωτοβουλία, που θα στηρίξουν το έργο της.Οι φορείς αυτοί μπορεί να είναι από τον ιδιωτικό η δημόσιο τομέα (πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, βιομηχανίες, σύμβουλοι,...) και θα συμμετάσχουν εθελοντικά.Δεν θα τους ζητήσουμε να βάλουν χρήματα γιά την πρωτοβουλία της κίνησης, αλλά δωρεάν γνώσεις και δουλειά (κυρίως επιστημονική ) γιά τα έργα που θα γίνουν στο νησί.Θα ζητήσουμε επίσης από ιδιώτες εθελοντές να στηρίξουν την πρωτοβουλία κυρίως κατά την φάση δημιουργίας των έργων.
5/η πέμπτη φάση θα είναι η φάση της υλοποίησης των έργων.

Υπάρχει δηλαδή πολλή δουλειά μπροστά μας.

Ως  κίνηση, ξέρουμε ότι η οικονομική ανάπτυξη του νησιού θα πρέπει να βασιστεί στον ήλιο, την θάλασσα, την αφθονία νερού, τον άνεμο, την γή του συμπλέγματος  Καστελλορίζου,τον τουρισμό, και φυσικά στους κατοίκους του νησιού.
Με βάση αυτά τα δεδομένα αρχίσαμε και μελετάμε τεχνολογίες και επιχειρηματικές ιδέες.Δεν τις έχουμε κοστολογήσει ακόμα.Αυτό θα γίνει σε δεύτερη φάση.
Ετσι, στις αναρτήσεις που θα ακολουθήσουν, θα παρουσιάσουμε, έτσι πρόχειρα, χωρίς προγενέστερη μελέτη, τεχνολογίες και ιδέες σχετικές με την παραγωγή ενέργειας, την παραγωγή νερού, και την παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προιόντων.

Μόλις ολοκληρωθεί αυτός ο κύκλος των παρουσιάσεων, θα περιγράψουμε επιχειρηματικές ιδέες που θα μπορούσαν να προκύψουν γιά το Καστελλόριζο αν εξασφαλίζαμε άφθονη ενέργεια και άφθονο νερό.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

http://elenkw.gr/to-vrika-kai-marese/sos-%CE%BA%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%BF/

Δεν υπάρχουν δουλειές εδώ και οι νέοι θα φύγουν -- καθημερινή -27/2/2011

Κάτοικοι του Καστελλόριζου
Η Αθήνα θυμάται το Καστελλόριζο μόνο όταν προκύπτει πρόβλημα με τους Τούρκους

Της Μαργαριτας Πουρναρα

Κυριακή, οκτώ η ώρα το πρωί Αφήσαμε πίσω μας το αεροδρόμιο του Καστελλόριζου και πήραμε τον μοναδικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο του νησιού προς τον οικισμό. Συνεπαρμένοι από την πανοραμική θέα των μικρών σπιτιών, ακούγαμε τους ψαλμούς του παπα-Γιώργη να δυναμώνουν και να απλώνονται στα στενά δρομάκια, από το μεγάφωνο της εκκλησίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Η σκηνή έφερνε στον νου την Ελλάδα των αρχών του περασμένου αιώνα. Πριν προλάβουμε να απολαύσουμε την κατανυκτική ατμόσφαιρα, ένα μήνυμα στο κινητό μάς επανέφερε στην πραγματικότητα: «Welcome to Turkey! Μιλήστε φθηνά στο εξωτερικό με το νέο μας πρόγραμμα περιαγωγής».

Το Καστελλόριζο απέχει μια ανάσα από την απέναντι ακτή, το Κας. Ο σκούρος ορεινός όγκος της Τουρκίας είναι πανταχού παρών, φράζοντας οπτικά το στόμιο του προφυλαγμένου λιμανιού. Οπου και αν πας, αντικρίζεις τους γείτονες. Βρίσκονται πολύ πιο κοντά από τη Ρόδο, το πλησιέστερο κομβικό σημείο της ελληνικής επικράτειας, πέντε ώρες μακριά με το πλοίο. Και από άλλα νησιά του Αιγαίου βλέπεις τα τουρκικά ακρογιάλια. Μονάχα, όμως, στο Καστελλόριζο νιώθεις ότι είσαι σε τόσο στενό γεωγραφικό εναγκαλισμό. Το καλοκαίρι το νησί μεταμορφώνεται σε κοσμοπολίτικο θέρετρο. Τον χειμώνα οι παραμένοντες 350 κάτοικοι ζουν σε έναν ακριτικό θύλακο που απονεκρώνεται: οι περισσότερες ταβέρνες είναι κλειστές, τα εμπορικά μαγαζιά το ίδιο, οι αφίξεις ξένων μετρημένες στα δάχτυλα. Μένουν ανοιχτά ελάχιστα μέρη για φαγητό, δύο παντοπωλεία και δύο καφενεία. Σε ένα από αυτά είχαμε δώσει ραντεβού με μερικούς Καστελλοριζιούς, για να συζητήσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τους χειμερινούς μήνες. Και όχι μόνο.

Το Καστελλόριζο παρέμενε εξοστρακισμένο από τα δελτία ειδήσεων. Οι άνθρωποι που μένουν εκεί παραπονιούνται συχνά ότι το νησί δεν εμφανίζεται ούτε στους μετεωρολογικούς χάρτες όπου παρουσιάζεται η πρόγνωση του καιρού. Τους τελευταίους όμως μήνες το θέμα της αξιοποίησης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, η ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), τα πιθανά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου έχουν φέρει το ακριτικό μέρος στον «αφρό» της επικαιρότητας. Κάπως έτσι, αντί να αναδειχθούν τα θέματα που αφορούν τη δύσκολη καθημερινότητα των κατοίκων, την παράσταση κλέβουν οι αναλύσεις γεωπολιτικού περιεχομένου και οι διπλωματικές δηλώσεις, ενώ ο θόρυβος που προκαλείται για το αν το νησί θα συμπεριληφθεί τελικά στην ελληνική ΑΟΖ δημιουργεί περαιτέρω ένταση.

Το βράδυ το καφενείο του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Στράτου Αμύγδαλου ήταν γεμάτο. Στους τοίχους, μαυρόασπρες παλιές λήψεις του λιμανιού, αλλά και οικογενειακές φωτογραφίες, σαν να βρίσκεσαι στο σαλόνι ενός σπιτιού, στο μεταίχμιο μεταξύ ενός ιδιωτικού και δημόσιου χώρου. Η ελληνική σημαία πλάι στα εικονίσματα. Από τη μια μεριά, παρατεταγμένοι οι θαμώνες, από την άλλη, η τηλεόραση που αναμεταδίδει τον αγώνα Παναθηναϊκού - ΑΕΚ. Η οθόνη είναι τυλιγμένη με ένα κιτρινόμαυρο κασκόλ, από τις ποδοσφαιρικές βασκανίες που υποτίθεται ότι φέρνουν γούρι στην ομάδα. Φευ! Η ΑΕΚ χάνει.

Μόλις τελείωσε το ματς, τα χέρια σταμάτησαν να χτυπάνε στα τραπέζια και οι φωνές κόπασαν. Παρακάμπτοντας με μεγάλη δυσκολία την πίκρα των ηττημένων που δεν έχουν ιδιαίτερο κέφι να μιλήσουν, η κουβέντα ξεκινάει. Σε τόσο απομακρυσμένα μέρη, τα αποτελέσματα των ποδοσφαιρικών αγώνων είναι θέμα συζήτησης για εβδομάδες. Στην αρχή η στάση των κατοίκων είναι επιθετική. Αισθάνονται ξεχασμένοι και όταν έχουν μπροστά τους έναν δημοσιογράφο, είναι μια ευκαιρία να εκτονωθούν, να αναφερθούν στα κακώς κείμενα, να ξεσπάσουν τα παράπονά τους.

«Λοιπόν, πώς αισθάνεστε που το Καστελλόριζο έχει έρθει στην επικαιρότητα για το θέμα των πιθανών κοιτασμάτων πετρελαίου στην ευρύτερη περιοχή;» τους ρωτώ διστακτικά. «Δεν βλέπεις κορίτσι μου; Σεΐχηδες έχουμε γίνει», μου λέει ο μοναδικός ταξιτζής του νησιού Γιώργος Μωραΐτης, συμπληρώνοντας: «Τις Απόκριες έχουμε κανονίσει να ντυθούμε όλοι Αραβες», για να φέρει το γέλιο στην παρέα. «Ξέρετε πόσο έχει φτάσει η τιμή της βενζίνης εδώ; Και ναι μεν δεν μας χρειάζονται αυτοκίνητα, αλλά έχουμε το πετρέλαιο θέρμανσης και τα πλεούμενα που θέλουν καύσιμα. Αν ξέραμε τι ακριβώς κάνουμε σε αυτό το νησί, θα το είχαμε εγκαταλείψει και θα είχαμε πάει αλλού».

Ικανοποιητική περίθαλψη σε εξοπλισμένο πολυϊατρείο

Ο Παράσχος Κιζάλας δουλεύει όλο το καλοκαίρι σε ξενοδοχείο της Ρόδου και περνάει τον χειμώνα στο Καστελλόριζο: «Κοντεύω 50 ετών. Από τότε που ήμουν παιδί ακούω την ίδια ιστορία με τις παραβιάσεις της Τουρκίας. Στην Αθήνα μας ξεχνάνε και ξαφνικά -όπως πριν από μερικές ημέρες- αρχίζουν να μας τηλεφωνούν δημοσιογράφοι από κανάλια και να μας ρωτάνε αν έχουμε αγοράσει όπλα για να αντιμετωπίσουμε τους Τούρκους, τώρα που βρέθηκαν τα κοιτάσματα. Είναι κατάσταση αυτή; Είμαστε ολομόναχοι εδώ και δεν είναι ωραίο να ακούμε τέτοια πράγματα. Εμείς το πονάμε το μέρος επειδή εδώ γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε. Ακόμα και αν βρούμε δουλειά αλλού, έχουμε έγνοια για το νησί. Το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι ότι από τον Νοέμβριο ώς το Πάσχα το μέρος είναι νεκρό. Δεν υπάρχουν δουλειές, δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει τίποτα. Πώς να περάσει ο καιρός; Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να βλέπεις τηλεόραση, να τρως με φίλους και να μετράς τις μέρες μέχρι να φτάσει η άνοιξη. Και αν θες να πεταχτείς στη Ρόδο με το αεροπλάνο το εισιτήριο με επιστροφή κοστίζει περίπου 80 ευρώ. Το πλοίο είναι δωρεάν ώς εκεί, αλλά είναι παλιό και κάνει πέντε ώρες για να φτάσει!».

Την προηγουμένη, ο ιδιοκτήτης του καφενείου Στράτος Αμύγδαλος είχε κόψει άσχημα το χέρι του και χρειάστηκε να κάνει έξι ράμματα. Το ανέλαβε ένας εκ των δύο αγροτικών ιατρών, που χαίρουν της εκτίμησης όλου του νησιού όχι μόνο για την ιδιότητά τους αλλά και για τον καλό χαρακτήρα τους. «Το μόνο που μας λείπει από περίθαλψη είναι ένας παιδίατρος και ένας οδοντίατρος», μας λέει ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. «Παλαιότερα έστελναν οδοντιάτρους που έκαναν τη θητεία τους στη μονάδα που έχουμε εδώ. Μετά το έκοψαν. Το πολυϊατρείο είναι εξοπλισμένο και όλοι κάνουν καλά τη δουλειά τους. Τα βαριά περιστατικά τα στέλνουμε στο νοσοκομείο Ρόδου. Εχουμε τη δυνατότητα αεροδιακομιδής με το ελικόπτερο και έχει χρειαστεί μερικές φορές άμεση επέμβαση σε θαλάσσια ατυχήματα, εμφράγματα και εγκεφαλικά. Εχουν σωθεί όλοι». Γενικώς, όπως ομολογούν, είναι λίγες οι φορές που ασθενείς με επείγοντα περιστατικά χρειάστηκε να πάνε στην Τουρκία, επειδή οι καιρικές συνθήκες δεν επέτρεπαν στο ελικόπτερο να σηκωθεί ή η έγκαιρη αντιμετώπιση της κατάστασης ήταν θέμα ζωής και θανάτου. Το καλοκαίρι πηγαίνουν στο νησί και τα «Δελφίνια Ζωής», τα ιπτάμενα δελφίνια με ιατρούς όλων των ειδικοτήτων που στέλνει η Νομαρχία Δωδεκανήσου στα ακριτικά νησιά που δεν έχουν υποδομές. Τον χειμώνα οι πλόες τους σταματούν.

Ο θόρυβος για την ΑΟΖ θα μας φέρει το καλοκαίρι τουρίστες

Ενα από τα μεγαλύτερα θέματα είναι η αποδημία των νέων που, αν και αγαπούν το Καστελλόριζο, φεύγουν για σπουδές και δεν ξαναγυρίζουν. Αλλωστε δεν υπάρχουν δουλειές: «Κατά καιρούς ανοίγουν θέσεις δημοσίων υπαλλήλων, αλλά αντί να δοθούν σε ντόπιους, οι προσλήψεις γίνονται μέσω ΑΣΕΠ και μας έρχονται άνθρωποι απ’ όλη την Ελλάδα», λέει ο Στράτος Αμύγδαλος. «Το πιο σωστό θα ήταν να γίνεται μια εξαίρεση για εμάς που είμαστε ακρίτες και να προσλαμβάνονται παιδιά που γεννήθηκαν και θέλουν να ζήσουν εδώ. Αν είσαι 20άρης το μόνο μέρος που μπορείς να περάσεις δημιουργικά την ώρα σου είναι το γυμναστήριο και ένα γήπεδο 5 επί 5. Εχουμε σαράντα παιδιά στο σχολείο και καλούς δασκάλους, αλλά εκτός από τα μαθήματά τους δεν έχουν άλλες ασχολίες». Ο Γιώργος Μωραΐτης παρεμβαίνει ξανά: «Εδώ φεύγουν τα νέα παιδιά από την Αθήνα για να πάνε στο εξωτερικό και θα μείνουν στο Καστελλόριζο αν δεν έχουν εργασία; Το κράτος πρέπει να εφαρμόζει τους νόμους για την αξιοκρατική πρόσληψη, αλλά να δίνει και κίνητρα στον πληθυσμό των ακριτικών περιοχών που κινδυνεύουν με ερήμωση».

Η συζήτηση φτάνει στο θέμα της κρίσης. Ο Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε άλλωστε να ανακοινώσει τη σύναψη του Μνημονίου από την προκυμαία του νησιού. Οι θαμώνες λένε χαριτολογώντας ότι το έκανε για να φαίνεται κάτι όμορφο στον φόντο όταν ανακοίνωνε τα πικρά νέα. Ο Μιχάλης Ραφτής είναι οικοδόμος. Μας λέει ότι η ύφεση δεν έχει αγγίξει ακόμα το Καστελλόριζο και οι τιμές των αναπαλαιωμένων σπιτιών που βρίσκονται στην παραλιακή ζώνη είναι ιδιαίτερα υψηλές. «Ελειπα 40 χρόνια από το Καστελλόριζο και γύρισα πίσω. Η οικοδομή δεν τα πάει άσχημα. Ελληνες και ξένοι χτίζουν και αναπαλαιώνουν σπίτια. Τα υλικά κοστίζουν διπλά, διότι έρχονται με καράβι από τη Ρόδο». Φτάνει ένας δεύτερος γύρος με παγωμένες μπίρες και τα συνοδευτικά φιστίκια.

Ο Μανώλης Ανέμης και ο γιος του, Γιώργος, καταπιάνονται επίσης με την οικοδομή. Κατάγονται από την Κάλυμνο και έχoυν εγκατασταθεί στο Καστελλόριζο. «Ηρθα εδώ πριν από 17 χρόνια και βρήκα δουλειά, διότι τότε άρχισαν ορισμένοι να φτιάχνουν τα παλιά σπίτια. Ηταν η περίοδος που ο κόσμος ανακάλυπτε τις ομορφιές αυτού του μέρους. Προσωπικά μιλώντας, έχω παράπονα με την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Καθυστερούν πολύ να γνωμοδοτήσουν για τις άδειες και χάνουμε δουλειές, οι πελάτες αγανακτούν. Νομίζω ότι μας κάνει τη ζωή δύσκολη, χωρίς να υπάρχει πάντα λόγος. Πώς θα γίνουν επενδύσεις αν συνέχεια υπάρχουν αυτά τα εμπόδια; Οσο για την κρίση, έπρεπε να περιμέναμε ότι θα φτάναμε ώς εδώ. Δυο - τρία έργα υποδομής που έγιναν στο νησί τα τελευταία 30 χρόνια, μια υδατοδεξαμενή, η ευρυζωνικότητα έως μια σειρά από σπίτια που χρηματοδότησε το κράτος και ανέλαβαν να κατασκευάσουν οι εργολάβοι, είναι άχρηστα και ελαττωματικά. Οι επιτήδειοι έφαγαν τα λεφτά και εξαφανίστηκαν».

Ενας από τους λόγους που οι θαμώνες δεν φαίνεται να φοβούνται ιδιαίτερα την κρίση είναι διότι πιστεύουν ότι η ιστορία με τα κοιτάσματα πετρελαίου έχει λειτουργήσει ως διαφήμιση για το νησί. «Και τη χρονιά που έγινε το περιστατικό των Ιμίων, το νησί πλημμύρισε με κόσμο. Ετσι και τώρα, θεωρούμε ότι η αναφορά του Καστελλόριζου στις ειδήσεις θα μας φέρει περισσότερους επισκέπτες το καλοκαίρι. Ο ντόρος δεν μας βοηθάει να λύσουμε τα προβλήματά μας, αλλά μας φέρνει τουρισμό», λέει ο Στράτος Αμύγδαλος που έχει φτιάξει δύο ξενώνες. Η αλήθεια είναι πάντως πως αν έρθουν οι τουρίστες θα βρουν τις τιμές στις υπηρεσίες και τα καταλύματα πολύ αλμυρές. Οι μαγαζάτορες τονίζουν ότι δεν είναι δική τους η ευθύνη. Οι ίδιοι δεν πληρώνουν ακτοπλοϊκό εισιτήριο, από και προς τη Ρόδο, αλλά ο ανεφοδιασμός του νησιού με τρόφιμα και λοιπά αγαθά χρεώνεται ακριβά, με αποτέλεσμα να πληρώνει την νύφη ο επισκέπτης: τα κρέατα κάνουν ολόκληρο ταξίδι, τα αναψυκτικά καταφτάνουν με φορτωτικές, όμα και το νερό φτάνει με υδροφόρα.

Η συζήτηση κάνει ένα μεγάλο κύκλο και φτάνει ξανά στο σημείο εκκίνησης: Τι θα έπρεπε να κάνει το ελληνικό κράτος αν τελικά βρεθούν κοιτάσματα πετρελαίου σε ευαίσθητες περιοχές: «Εχουμε καθυστερήσει απελπιστικά να κάνουμε την ΑΟΖ», λένε συμπληρώνοντας: «Μήπως δεν έχουμε τα κότσια; Μήπως υπάρχει η ίδια υποχωρητικότητα όπως με τα Ιμια; Η ολιγωρία μάς βάζει σε σκέψεις ότι υπάρχουν θέματα προς διαπραγμάτευση και πως η Ελλάδα δεν έχει το θάρρος να προχωρήσει. Στο τέλος θα καταλήξουμε προφανώς να κάνουμε κάτι από κοινού με την Τουρκία, έτσι όπως πάνε τα πράγματα. Με τους Τούρκους που ζουν στην απέναντι ακτή δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Πηγαίνουμε συχνά για βόλτα ή για ψώνια και εκείνοι μας στέλνουν ένα πλοιάριο γεμάτο ξένους τουρίστες κάθε μέρα. Η τηλεόραση μας κάνει να αισθανόμαστε άσχημα με τους Τούρκους, όχι εκείνοι».

Η κουβέντα τελειώνει. Μεγάλος απών, ο δήμαρχος Παύλος Πανηγύρης, που ενώ μας έδωσε ραντεβού δεν εμφανίστηκε ποτέ. Την άλλη μέρα τα ξημερώματα, αποχαιρετίσαμε το Καστελλόριζο, επιβιβαστήκαμε στο μικρό αεροπλάνο της Ολυμπιακής και σε 20 λεπτά φτάσαμε στη Ρόδο.

Ιστορικό

1306
Οι Ιωαννίτες Ιππότες της Ρόδου οικοδόμησαν στο Καστελλόριζο -το οποίο στην αρχαιότητα ονομαζόταν Μεγίστη- οχυρό. Το όνομα Καστελλόριζο προέρχεται από την παραφθορά της ιταλικής ονομασίας Καστέλλο Ρόσο.

1440
Καταλαμβάνεται από τους Αιγυπτίους.

1470
Περνάει στους Καταλανούς και στον βασιλιά της Νάπολης.

1523
Το καταλαμβάνει ο σουλτάνος Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής.

1570
Η κυριαρχία του νησιού περνάει στους Ενετούς.

1659
Οι Τούρκοι επανακαταλαμβάνουν το νησί.

1821
Το Καστελλόριζο συμμετέχει στον Αγώνα προσφέροντας τα πλοία του.

1904
Μια πιθανή στρατολόγηση από τους Τούρκους δημιουργεί κύμα μετανάστευσης από το νησί.

1915
Η Γαλλία καταλαμβάνει με δόλο το Καστελλόριζο.

1921
Το νησί περνάει στα χέρια της Ιταλίας.

1940
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου το νησί κάηκε, βομβαρδίστηκε, λεηλατήθηκε.

1947
Ενώνεται με την Ελλάδα.

Η συνάντηση

Το καφενείο του Στράτου σερβίρει καφέδες και ποτά. Η ομήγυρη προτίμησε τις μπίρες, που σβήνουν τη δίψα που προκαλούν τα ποδοσφαιρικά ματς και οι κουβέντες που αφορούν την απομόνωση του νησιού. Η ένταση της κουβέντας τροφοδοτήθηκε κυρίως με αλκοολούχα και αργότερα ικανοποιήσαμε την πείνα μας στην παρακείμενη ταβέρνα, τη μόνη που μένει ανοιχτή το βράδυ στο Καστελλόριζο τους χειμερινούς μήνες.

KAΘΗΜΕΡΙΝΗ 27/2/2011

Ο Νίκος Λυγερός στη Ρω (09/11/2011)‏

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ

ΑΟΖ, Στρατηγική και Καστελλόριζο - Ν. Λυγερός

Δεν είναι πια ανάγκη να αναδείξουμε το κοινό πεδίο της ΑΟΖ, της Στρατηγικής και του Καστελλόριζου, με την έννοια του συμπλέγματος βέβαια, αφού όλοι ξέρουμε τη μέγιστη σημασία και της Στρογγύλης. Καθώς, το 2012 θα είναι το έτος της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, πρέπει να υπολογίσουμε από τώρα τα επόμενα βήματα. Διότι η θέσπιση είναι το πρώτο αλλά παραμένει στην ουσία συμβολικό ενώ οι διμερείς υπογραφές έχουν ένα πρακτικό χαρακτήρα. Είναι, λοιπόν, καλό όχι μόνο να ακολουθήσουμε στρατηγικά αυτά τα βήματα αλλά και να υπολογίζουμε και παράλληλες κινήσεις που αφορούν ειδικά την περιοχή του Καστελλόριζου, λόγω της επαφής της ελληνικής ΑΟΖ με την Κυπριακή. Επιπλέον, σε αυτό το σημείο πρέπει να υπολογίσουμε και τις απελπισμένες κινήσεις της Τουρκίας με την Αίγυπτο για να προκαλέσει ένα δεδικασμένο στην περιοχή, αν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της δεν επαρκούν για να φοβίσουν τους κατοίκους του νησιού και την ελληνική κυβέρνηση, όποια και να είναι εκείνη τη στιγμή ! Είναι σημαντικό να ενισχύσουμε τις θέσεις μας και να τις υποστηρίξουμε, ακόμα και τακτικά στο νησί. Έτσι ώστε να μην υπάρξει πλαίσιο έκπληξης από την πλευρά της Τουρκίας, η οποία βάζει το Καστελλόριζο μέσα σε κάθε σχεδιασμό που προβλέπει κατάληψη ελληνικού εδάφους. Αυτό σημαίνει, ότι τα δρομολόγια τα ναυτιλιακά θα πρέπει και αυτά να επιτρέπουν μια άμεση πρόσβαση και να μην δίνουν την εντύπωση ότι αδιαφορούν για το Καστελλόριζο και τους κατοίκους του διότι είναι δικοί μας άνθρωποι και όχι ανώνυμα άτομα όπως πιστεύουν μερικοί ακόμα και σε επιτελεία μας. Ακόμα κι αν δεν δίνουμε σημασία σε όλα αυτά λόγω κυνισμού και αδιαφορίας , πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι η Τουρκία δείχνει ξεκάθαρα το ενδιαφέρον της για το συγκεκριμένο νησί. Και βέβαια, δεν πρέπει να κοιτάζουμε μόνο το νησί αλλά και το απέραντο γαλάζιο του, το οποίο ως εμβαδόν είναι μεγαλύτερο από την Πελοπόννησο. Αντί να βλέπαμε την Ελλάδα ως ξηρά με τη θάλασσά της θεωρούσαμε ότι το πλαίσιό της είναι ενιαίο, τότε το μέγεθός της ΑΟΖ που ελέγχει το Καστελλόριζο θα ήταν κατανοητό σε όλους μας. Και όλοι μας θα καταλαβαίναμε την αξία του αν το χάναμε λόγω έλλειψης στρατηγικής. Σε πρακτικό επίπεδο, για να έχουμε όλοι μας μια εικόνα των δεδομένων, θα ήταν καλό πλέον αντί να στέλνουμε κάρτες, πράξη η οποία ήταν την πρώτη, να πάμε στο Καστελλόριζο για να δούμε τους δικούς μας και να καταλάβουμε πρακτικά τι σημαίνει για όλους τους Έλληνες, το δώρο που αποτελεί. Είναι το πρέπον, αν πραγματικά θεωρούμε ότι προσέχουμε και αγαπάμε την πατρίδα μας. Δίχως να ξεχάσουμε σε πολιτικό επίπεδο ότι έχουμε ένα ρόλο να παίξουμε και ως ψηφοφόροι, διότι η θέσπιση δεν θα γίνει μόνη της. Χρειάζεται μια δύναμη που να αντιπροσωπεύει τις ανάγκες του λαού μας και της πατρίδας. Αλλιώς όλα αυτά θα είναι μεγάλα λόγια ενώ χρειαζόμαστε πια πράξεις. Σε στρατηγικό επίπεδο πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί πάνω στο τριπλό σημείο επαφής, όχι μόνο της Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου, πράγμα το οποίο είναι αυτονόητο, αλλά να κινηθούμε δυναμικά και αποτελεσματικά στο άλλο τριπλό σημείο που αφορά την Ελλάδα, την Αίγυπτο και την Κύπρο. Εύστοχοι ελιγμοί είναι δυνατοί για να προσφέρουν ένα χειροπιαστό αποτέλεσμα το οποίο θα ενισχύσει έμμεσα το Καστελλόριζο αλλά και όλο το απέραντο γαλάζιο που δίνει στην πατρίδα μας με την ύπαρξή του και τους ανθρώπους μας.

πηγή - http://www.lygeros.org/lygeros/8415-gr.html

ΑΟΖ, γαλλικό παράδειγμα και σύμπλεγμα Καστελλορίζου - Ν. Λυγερός

Όσοι πιστεύουν ότι το σύμπλεγμα Καστελλορίζου είναι μακριά και δεν μπορεί να υποστηριχθεί από το ελληνικό κράτος ας εξετάσουν τι κάνει το γαλλικό κράτος με τα Διασκορπισμένα νησιά στον Ινδικό ωκεανό. Αυτά τα νησιά βρίσκονται στο σύνολό τους γύρω από τη Μαδαγασκάρη. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για τα νησιά: Γκλοριόζος, Χουάν ντε Νόβα, Μπάσσας ντα Ίντια, Ευρώπα και Τρομελίν. Τα Διασκορπισμένα Νησιά αποτελούν τη Πέμπτη περιφέρεια των Γαλλικών Νότιων και Ανταρκτικών εδαφών. Ενώ κανένα δεν έχει μόνιμους κατοίκους, όλα εκτός από ένα έχουν αεροδρόμιο με μήκος μεγαλύτερο 1000 μέτρων. Η διοίκηση αυτών των νησιών βρίσκεται στο νησί Ρεϊνιόν. Αν σε αυτά τα νησιά προσθέσουμε και τη Μαγιότ που έγινε επίσημα το 2011, το 101 διαμέρισμα της Γαλλίας, τότε η συνολική ΑΟΖ που προσφέρουν στη Γαλλία είναι περισσότερα από ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα. Κι αν νομίζουν μερικοί ότι αυτά τα νησιά είναι εύκολες υποθέσεις σε σχέση με το δικό μας σύμπλεγμα του Καστελλορίζου ας θυμηθούν ότι ο Μαυρίκιος διεκδικεί το Τρομελίν, οι Κομόρες και οι Σεϋχέλλες τα Νησιά Γκλοριόζος και η Μαδαγασκάρη τα υπόλοιπα Διασκορπισμένα νησιά. Όμως η Γαλλία τα υποστηρίζει έμπρακτα με τη συχνή παρουσία επιστημόνων και στρατιωτικών. Μετά από αυτά τα στοιχεία, ο καθένας μας βλέπει σίγουρα διαφορετικά τα νησιά που αποτελούν το σύμπλεγμα Καστελλορίζου: Άγιος Γεώργιος, Αγριελιά, Βουτσάκια, Μαύρο Ποΐνάκι, Μεγίστη, Πολυφάδος, Ρω, Στρογγύλη, Τραγονέρα, Ψωμί και Ψωραδιά. Και πόσο κοντινά είναι όταν τα βλέπουμε με αυτόν τον τρόπο. Αυτά τα νησιά προσφέρουν μία τεράστια ΑΟΖ στην Ελλάδα. Και είναι χάρη σε αυτά που η Ελλάδα έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ μέσα στη Μεσόγειο, όπως η Γαλλία έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο λόγω και αυτή των νησιών της. Το γαλλικό παράδειγμα των Διασκορπισμένων νησιών δείχνει τη μεθοδολογία που πρέπει να ακολουθήσουμε με το σύμπλεγμα Καστελλορίζου. Δεν είναι λοιπόν τα μεγέθη των νησιών που έχουν τόση σημασία, αλλά η έκταση της ΑΟΖ που δημιουργεί η ύπαρξή τους και μόνο. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να ενισχύσουμε την οικονομική τους δραστηριότητα και να ξεκαθαρίσουμε σε όλους τους ραγιάδες ότι δεν πρόκειται να τα εγκαταλείψουμε ακόμα και ας τα κατηγορούν ότι προκαλούν ενοχλήσεις στην διπλωματία. Η διπλωματία έχει νόημα και μόνο μέσα στις δυσκολίες, διότι βρίσκει τρόπο να τις ξεπεράσει. Σκοπός μας δεν είναι η διευκόλυνσή της, σκοπός μας είναι η αξιοποίηση της ελληνικής ΑΟΖ.

πηγή - http://www.lygeros.org/articles?n=9188&l=gr

Από το τριπλό σημείο επαφής έως το Καστελλόριζο - Ν. Λυγερός

Το τριπλό σημείο επαφής των ΑΟΖ της Αιγύπτου, της Ελλάδας και της Κύπρου είναι καθοριστικό, όχι ως ορισμός αλλά ως συνέπεια για το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου. Αρχικά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ο μόνος τρόπος για να υπάρχει επαφή της ΑΟΖ της Ελλάδας με την ΑΟΖ της Κύπρου, είναι να έχει όχι μόνο το Καστελλόριζο μια οικονομική δραστηριότητα αλλά και η Στρογγύλη. Επιπλέον, πρέπει η τοπική ΑΟΖ να μην είναι περιορισμένη, διότι αυτή δε θα επαρκούσε για να δώσει την ιδιότητα της συνεκτικότητας στην ευρωπαϊκή ΑΟΖ. Κατά συνέπεια μια άμεση αντιμετώπισή της μπορεί να μην υποστηριχθεί από το διπλωματικό σώμα. Ένας τρόπος για να αποφύγουμε αυτή τη δυσκολία είναι να ενεργοποιήσουμε το τριπλό σημείο επαφής, το οποίο έχει τη δυνατότητα να αποδείξει την ύπαρξη μιας πλήρης ΑΟΖ για το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου. Ο καθηγητής Καρυώτης προτείνει σε αυτό το πλαίσιο μια διακρατική συμφωνία μεταξύ Αιγύπτου, Ελλάδος και Κύπρου. Αυτή η ιδέα βασίζεται βέβαια και στη διακρατική συμφωνία της Αιγύπτου με την Κύπρου, η οποία έγινε το 2003. Με άλλα λόγια, να γίνει μια διπλή συμφωνία. Για να προωθήσουμε αυτήν την ιδέα σε πρακτικό επίπεδο μπορούμε να επισημάνουμε ότι η διακρατική συμφωνία με την Αίγυπτο προσφέρει ήδη στην Ελλάδα, το τριπλό σημείο επαφής, πράγμα το οποίο αποδεικνύει de facto και de jure την ύπαρξη της ΑΟΖ του Καστελλόριζου και μαζί και δίχως περιορισμούς. Δηλαδή αυτή η κίνηση δημιουργεί ήδη μια κατάσταση η οποία βοηθά το οικοδόμημα της διπλής συμφωνίας μεταξύ των τριών κρατών. Αντί να προσπαθήσουμε ν' αγγίξουμε πρώτα την κανονική ΑΟΖ του Καστελλόριζου, μπορούμε ν' αναζητήσουμε τη διπλή συμφωνία και για να γίνει αυτή μπορούμε να επικεντρωθούμε στο τριπλό σημείο επαφής. Σε κάθε περίπτωση είναι το πρέπον να παίξουμε με την Αίγυπτο, η οποία είναι ένας δύσκολος παίκτης που ξέρει από τη διπλωματία. Δεν πρέπει να έχουμε επιφυλάξεις για τις τοπικές αλλαγές. Τα οικονομικά συμφέροντα είναι τόσο σημαντικά που αγγίζουν αναγκαστικά την υψηλή στρατηγική του κράτους, κατά συνέπεια δεν πρέπει να εμπλέκουμε σε κομματικές αντιπαραθέσεις που δεν έχουν καμιά σχέση με το πλαίσιο της ΑΟΖ. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε και το ιστορικό της Αιγύπτου… Αλλιώς θα παραμείνει επιφυλακτικά σε ένα παραδοσιακό συμμαχικό πλαίσιο. Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να παραμερίσουμε το γεγονός ότι η Αίγυπτος υπέγραψε μια συμφωνία με την Κύπρο το 2003. Τώρα είναι η ώρα να κινηθούμε και ως Ελλάδα.

ΠΗΓΗ - http://www.lygeros.org/lygeros/7878-gr.html

Η ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΣΤΕΛΛΟΡΙΖΟ

Η σκέψη ότι κάτι πρέπει να κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι Ελληνες γιά το Καστελλόριζο, είναι παλιά.
Βασιζόταν στο κοινό σκεπτικό ότι ένα τόσο μικρό νησί, που βίωσε αυτά που βίωσε κατά τον εικοστό αιώνα, που γεωγραφικά βρίσκεται τόσο μακριά από τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα και που έχει τόσους λίγους κατοίκους, δεν μπορεί πλέον με μόνες τις δυνάμεις του να εξασφαλίσει μιά πορεία πρός το μέλλον.Σταδιακά, οι λιγοστοί κάτοικοι θα εγκατέλειπαν το νησί γιά μιά καλύτερη ζωή.
Αρχικά, και γιά αρκετά χρόνια, πιστεύαμε ότι αυτό το κάτι, θα το κάνει το κράτος.Και έπρεπε να το κάνει, όχι μόνο διότι είχε τα μέσα και τους πόρους, αλλά και λόγω των ελληνο-τουρκικών σχέσεων.Είχαμε αυτή την ψευδαίσθηση, ότι δεν μπορεί, το κράτος θα έχει επεξεργαστεί ένα σχέδιο γιά την ανάπτυξη του νησιού.
Ξέρουμε πλέον ότι τέτοιο σχεδιο δεν υπήρξε ποτέ.Ξέρουμε πλέον επίσης, ότι και να είχε υπάρξει, αυτο το σχέδιο δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί από την κομματοκρατία.Διότι το καθεστώς αυτό δεν είχε απλά τέτοιες ικανότητες.
Ετσι, χάθηκαν δεκαετίες κατά την διάρκεια των οποίων εμείς οι υπόλοιποι Ελληνες δεν βοηθήσαμε τους εναπομείναντες Καστελλοριζιούς.

Ετσι, με την Ελλάδα να βιώνει σήμερα την κατάρρευση της, βρισκόμαστε πλέον μπροστά σε μιά κατάσταση όπου εμείς οι υπόλοιποι Ελληνες, γιά να εξασφαλίσουμε τα συμφέροντα μας που προκύπτουν από το Δίκαιο της Θάλασσας, σκεφτόμαστε πολύ περισσότερο πλέον ότι χρειαζόμαστε τους Καστελλοριζιούς και το Καστελλόριζο.

Θέλουμε ένα Καστελλόριζο του οποίου ο πληθυσμός θα αυξάνεται.Θελουμε ένα Καστελλόριζο που να είναι αυτάρκες ως πρός την διατροφή των κατοίκων του και τις ενεργειακές τους ανάγκες.Θέλουμε το Καστελλόριζο να γίνει πόλος έλξης τουριστών και να τροφοδοτεί τα υπόλοιπα νησιά και κυρίως την Ρόδο με τα αγροτικά προιόντα του.Πιστεύουμε ότι έχουν πλέον ωριμάσει οι τεχνολογίες που θα μας επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουμε στο έπακρο τον ήλιο, τον άνεμο την θάλασσα και φυσικά την γή του νησιού ώστε να δημιουργήσουμε εκρηκτικές συνθήκες ανάπτυξης γιά το νησί, γιά το καλό των κατοίκων του αλλά και γιά τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Η Πρωτοβουλία πολιτών γιά το Καστελλόριζο έχει αυτό το όραμα.Και πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε διότι δεν περιμένουμε να εξασφαλίσουμε το παραμικρό από αυτή την πρωτοβουλία.Θα δώσουμε μόνο.Αλλοί θα δώσουν κάποια χρήματα, άλλοι θα αφιερώσουν χρόνο γιά να πείσουν, άλλοι θα δώσουν την επιστημονική τους γνώση, άλλοι θα προσφέρουν εθελοντική εργασία.Πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε.Ακόμα όμως κι΄αν δεν τα καταφέρουμε, θα έχουμε την ηθική ικανοποίηση ότι προσπαθήσαμε να κάνουμε κάτι σημαντικό κυρίως γιά τις επόμενες γενιές που αποδείχθηκε ότι δεν μπορούσε να κάνει το ελληνικό κράτος.

Η σύλληψη της ιδέας προέκυψε διαβάζοντας ένα άρθρο του Ν. Λυγερού, του λαμπρού αυτού διανοούμενου που έπεισε ώς γνωστό τον Τ. Παπαδόπουλο να μήν αποδεχθεί το Σχέδιο Ανάν.